• نکاتی درباره شرط اسقاط حق جانشینی در بیمه های تمام خطر

    در بیمه ‏نامه‏ های تمام خطر نصب و پیمانکاری، بعضاً شرطی ضمیمه بیمه‏ نامه می‏گردد تحت عنوان شرط 562 اسقاط حق جانشینی که هدف این نوشتار بررسی موضوع شرط مزبور، کاربرد درست آن در بیمه‏ های مهندسی و سرانجام اثبات این نکته است که استفاده از آن به صورت فعلی در بیمه‏ نامه‏ های تمام خطر غیر موجه می‏باشد. به منظور ورود در بحث، ابتدا ترجمه متن شرط 562 را که توسط بیمه‏ گر اتکایی مونشنر از آلمان تهیه شده و مورد استفاده بسیاری از بیمه‏ گران در سطح جهان قرار دارد از نظر می‏گذرانیم.

  • نکاتی درباره شرط اسقاط حق جانشینی در بیمه های تمام خطر

    در بیمه‏نامه‏های تمام خطر نصب و پیمانکاری، بعضاً شرطی ضمیمه بیمه‏نامه می‏گردد تحت عنوان شرط 562 اسقاط حق جانشینی که هدف این نوشتار بررسی موضوع شرط مزبور، کاربرد درست آن در بیمه‏های مهندسی و سرانجام اثبات این نکته است که استفاده از آن به صورت فعلی در بیمه‏نامه‏های تمام خطر غیر موجه می‏باشد. به منظور ورود در بحث، ابتدا ترجمه متن شرط 562 را که توسط بیمه‏گر اتکایی مونشنر از آلمان تهیه شده و مورد استفاده بسیاری از بیمه‏گران در سطح جهان قرار دارد از نظر می‏گذرانیم.

  • ام پی ال یا حداکثر خسارت محتمل

    هرگاه از بیمه گری خواسته شود که حق بیمه ریسک های فاقد تعرفه از قبیل طرح های مهندسی را مورد محاسبه قرار دهد، در وهله نخست تلاش خود را معطوف آن خواهد کرد که از کیفیت ریسک و خطرهای مرتبط با آن تصور دقیقی کسب نماید. پس مبادرت به ارزیابی ریسک و تعیین حق بیمه متناسب با آن خواهد نمود. به تعبیر ساده­تر، این سؤال را مطرح خواهد کرد که «این ریسک روی هم رفته از چه نوع است و چه حوادثی ممکن است اتفاق افتد؟»

    بیمه گران، به هنگام اتخاذ تصمیم راجع به سهمی از ریسک که مایل به نگهداری و تقبل مسئولیت مربوط به آن می باشند، مقدمتاً نسبت به مشخص کردن وضعیت ریسک از دو جهت اقدام می کنند: نخست با اتکاء به درجه خطر که در عین حال با کل مبلغ خسارات قابل پیش بینی در دوره بیمه تناسب دارد، ریسک را طبقه بندی کرده، سپس همّ خود را مصروف آن می­دارند که حداکثر مبلغ هر خسارتی را که احتمال وقوع دارد، یعنی «حداکثر خسارت محتمل» یا «ام پی ال» را محاسبه نمایند.

    بر همین قیاس، هنگامی که سهمی از یک ریسک به بیمه گر اتکائی پیشنهاد می شود، وی ابتدا خواستار کسب اطلاع از «ام­پی­ال» آن می گردد. سپس با تکیه بر صحت ارزیابی آن و در نظر گرفتن توان مالی و تعهدات جاری خود و نیز حدود مطلوبیت ریسک در مجموع، مبادرت به قبولی درصد مناسبی از آن می کند.

    محاسبه «ام پی ال»، هر چند بر مبنای اوضاع کلی حاکم بر ریسک صورت می گیرد، یک برآورد تخمینی شخصی است که در نهایت به رأی و نظر مسئول این کار بستگی دارد. چنانچه دو نفر کارشناس، هر یک به طور مستقل، به منظور تعیین «ام­پی­ال»، ریسک مشخصی را مورد ارزیابی قرار دهند، حصول نتایج متفاوت از این ارزیابی، امری کاملاً عادی تلقی می گردد. به جز تأثير عنصر انسانی، عوامل سنجش ناپذیر دیگری وجود دارد که ارائه تعریفی صریح از درجه احتمال و ایجاد یک مبنای دقیق برای «ام پی ال» ناممکن می سازد.

    خطا در محاسبه «ام پی ال» ممکن است نتایج وخامت باری را در پی داشته باشد. در صورتی که «ام پی ال» بیش از حد نازل در نظر گرفته شود، ممکن است پس از وقوع خسارت، بیمه گر یا بیمه گران اتکائی ناگزیر از پرداخت مبالغي باشند که از حدود معمول بین آنان بسی فراتر رود.

  • ام پی ال یا حداکثر خسارت محتمل

    هرگاه از بیمه گری خواسته شود که حق بیمه ریسک های فاقد تعرفه از قبیل طرح های مهندسی را مورد محاسبه قرار دهد، در وهله نخست تلاش خود را معطوف آن خواهد کرد که از کیفیت ریسک و خطرهای مرتبط با آن تصور دقیقی کسب نماید. پس مبادرت به ارزیابی ریسک و تعیین حق بیمه متناسب با آن خواهد نمود. به تعبیر ساده­تر، این سؤال را مطرح خواهد کرد که «این ریسک روی هم رفته از چه نوع است و چه حوادثی ممکن است اتفاق افتد؟»

    بیمه گران، به هنگام اتخاذ تصمیم راجع به سهمی از ریسک که مایل به نگهداری و تقبل مسئولیت مربوط به آن می باشند، مقدمتاً نسبت به مشخص کردن وضعیت ریسک از دو جهت اقدام می کنند: نخست با اتکاء به درجه خطر که در عین حال با کل مبلغ خسارات قابل پیش بینی در دوره بیمه تناسب دارد، ریسک را طبقه بندی کرده، سپس همّ خود را مصروف آن می­دارند که حداکثر مبلغ هر خسارتی را که احتمال وقوع دارد، یعنی «حداکثر خسارت محتمل» یا «ام پی ال» را محاسبه نمایند.

    بر همین قیاس، هنگامی که سهمی از یک ریسک به بیمه گر اتکائی پیشنهاد می شود، وی ابتدا خواستار کسب اطلاع از «ام­پی­ال» آن می گردد. سپس با تکیه بر صحت ارزیابی آن و در نظر گرفتن توان مالی و تعهدات جاری خود و نیز حدود مطلوبیت ریسک در مجموع، مبادرت به قبولی درصد مناسبی از آن می کند.

    محاسبه «ام پی ال»، هر چند بر مبنای اوضاع کلی حاکم بر ریسک صورت می گیرد، یک برآورد تخمینی شخصی است که در نهایت به رأی و نظر مسئول این کار بستگی دارد. چنانچه دو نفر کارشناس، هر یک به طور مستقل، به منظور تعیین «ام­پی­ال»، ریسک مشخصی را مورد ارزیابی قرار دهند، حصول نتایج متفاوت از این ارزیابی، امری کاملاً عادی تلقی می گردد. به جز تأثير عنصر انسانی، عوامل سنجش ناپذیر دیگری وجود دارد که ارائه تعریفی صریح از درجه احتمال و ایجاد یک مبنای دقیق برای «ام پی ال» ناممکن می سازد.

    خطا در محاسبه «ام پی ال» ممکن است نتایج وخامت باری را در پی داشته باشد. در صورتی که «ام پی ال» بیش از حد نازل در نظر گرفته شود، ممکن است پس از وقوع خسارت، بیمه گر یا بیمه گران اتکائی ناگزیر از پرداخت مبالغي باشند که از حدود معمول بین آنان بسی فراتر رود.

  • ارزیابی ریسک در بیمه های مقاطعه کاری

    یک پیشنهاد بیمه مشتمل است بر شرح مختصری از ریسک هایی که قرار است تحت پوشش بیمه قرار گیرد. نمونه بخشی از یک پیشنهاد بیمه، شرح مربوط به «ریسک زیان با خسارت وارد به ماشین آلات ساختمانی پیشنهاد دهنده در طی مدت بیمه» می باشد. این شرح موارد زیر را شامل می گردد:

    • هویت پیشنهاد دهنده
    • ارزش دستگاه،
    • محل استقرار دستگاه
    • شرح مختصری از کار قراردادی که دستگاه مزبور در ارتباط با آن مورد استفاده قرار می گیرد و (با توجه به استثنائات بیمه نامه مورد درخواست و سایر محدودیت های از این قبیل)
    • شرحی از انواع زیان یا خسارت
    • انواع علت های بروز خسارت
    • انواع دستگاه­هایی که باید مستثنی شود
    • فرانشیزها و مبالغ بیمه شده ای که باید اعمال گردد

    بیمه گر باید ریسک مورد پیشنهاد را ارزیابی و در خصوص موارد زیر مبادرت به اخذ تصميم نماید ……………

  • ارزیابی ریسک در بیمه های مقاطعه کاری

    یک پیشنهاد بیمه مشتمل است بر شرح مختصری از ریسک هایی که قرار است تحت پوشش بیمه قرار گیرد. نمونه بخشی از یک پیشنهاد بیمه، شرح مربوط به «ریسک زیان با خسارت وارد به ماشین آلات ساختمانی پیشنهاد دهنده در طی مدت بیمه» می باشد. این شرح موارد زیر را شامل می گردد:

    • هویت پیشنهاد دهنده
    • ارزش دستگاه،
    • محل استقرار دستگاه
    • شرح مختصری از کار قراردادی که دستگاه مزبور در ارتباط با آن مورد استفاده قرار می گیرد و (با توجه به استثنائات بیمه نامه مورد درخواست و سایر محدودیت های از این قبیل)
    • شرحی از انواع زیان یا خسارت
    • انواع علت های بروز خسارت
    • انواع دستگاه­هایی که باید مستثنی شود
    • فرانشیزها و مبالغ بیمه شده ای که باید اعمال گردد

    بیمه گر باید ریسک مورد پیشنهاد را ارزیابی و در خصوص موارد زیر مبادرت به اخذ تصميم نماید ……………

  • ویژگی های عمده بیمه نامه های پیمانکاری و نصب

    در متون بیمه نامه های پیمانکاری و نصب، تفاوت های زیادی وجود دارد. این تفاوت ها تا اندازه ای معلول اختلاف در مقاصد و تا حدودی ناشی از این واقعیت است که اشخاص مختلف، مقاصد خود را با عبارت های متفاوت بیان می کنند.

    تفاوت هایی از این قبیل، به ویژه موارد مربوط به حدود پوشش بیمه ای که قرار است عرضه شود، در دنیای رقابت اجتناب ناپذیر است. بیمه نامه های پیمانکاری در غالب موارد، طبق مشخصاتی که بیمه گذار یا مشاوران وی ارائه می کنند تنظیم می شود. حتی ممکن است مشاوران، پیش نویس بیمه نامه را خود تهیه کنند. حدود پوشش تا اندازه زیادی از شرایط قرارداد پیمانکاری و نیز شیوه های متداول در بازاری که ریسک در آن قرار دارد یا در آن بیمه می شود تأثیر می پذیرد.

    تفاوت در شیوه بیان مقصودی معین، نامطلوب و زیانبار است، به ویژه اگر موجب گمراهی خواننده شود یا در تلاش وی به منظور کشف تفسیر صحیح متن (تفسیر حقوقی)، مشکلات و تردیدهای ناخواسته ای ایجاد کند. از دیگر سو، در صورت بروز خسارت، اغلب تهیه کننده پیش نویس است که پیش از همه متضرر می شود چرا که بر ملا شدن این واقعیت که بیمه نامه به هنگام صدور، غلط داشته است به اعتبار وی لطمه وارد می آورد؛ هنگامی که بیمه نامه را فرد غیر متخصصی، یا حتی کارشناسی که با مشخصات قراردادی معینی آشنایی ندارد، صادر می کند، اجتناب از بروز اشتباه بعید می نماید.

  • ویژگی های عمده بیمه نامه های پیمانکاری و نصب

    در متون بیمه نامه های پیمانکاری و نصب، تفاوت های زیادی وجود دارد. این تفاوت ها تا اندازه ای معلول اختلاف در مقاصد و تا حدودی ناشی از این واقعیت است که اشخاص مختلف، مقاصد خود را با عبارت های متفاوت بیان می کنند.

    تفاوت هایی از این قبیل، به ویژه موارد مربوط به حدود پوشش بیمه ای که قرار است عرضه شود، در دنیای رقابت اجتناب ناپذیر است. بیمه نامه های پیمانکاری در غالب موارد، طبق مشخصاتی که بیمه گذار یا مشاوران وی ارائه می کنند تنظیم می شود. حتی ممکن است مشاوران، پیش نویس بیمه نامه را خود تهیه کنند. حدود پوشش تا اندازه زیادی از شرایط قرارداد پیمانکاری و نیز شیوه های متداول در بازاری که ریسک در آن قرار دارد یا در آن بیمه می شود تأثیر می پذیرد.

    تفاوت در شیوه بیان مقصودی معین، نامطلوب و زیانبار است، به ویژه اگر موجب گمراهی خواننده شود یا در تلاش وی به منظور کشف تفسیر صحیح متن (تفسیر حقوقی)، مشکلات و تردیدهای ناخواسته ای ایجاد کند. از دیگر سو، در صورت بروز خسارت، اغلب تهیه کننده پیش نویس است که پیش از همه متضرر می شود چرا که بر ملا شدن این واقعیت که بیمه نامه به هنگام صدور، غلط داشته است به اعتبار وی لطمه وارد می آورد؛ هنگامی که بیمه نامه را فرد غیر متخصصی، یا حتی کارشناسی که با مشخصات قراردادی معینی آشنایی ندارد، صادر می کند، اجتناب از بروز اشتباه بعید می نماید.

منو اصلی