با توجه به اهمیت مدل سازی های عددی در عملیات گودبرداری و پایدارسازی و با هدف افزایش دقت و كاهش خطا، لازم است شرایط مرزی و پارامترهای مربوط به مصالح به گونه ای معرفي گردد كه نتایج تحلیل تطابق كافي با مباني تئوریک را داشته باشد. در این مقاله تکنیک هایي كه برای اصلاح مدل های عددی به منظور دستیابي به نتایج صحیح مي تواند مورد استفاده قرار گیرد، بررسي و نتایج روش های مختلف با یکدیگر مقایسه گردیده و روشي كه بیشترین تطابق با مباني تئوریک دارد به عنوان گزینه برتر پیشنهاد گردیده است. در این بررسی ها از نرم افزار پلکسیس و مدل كرنش صفحه ای استفاده شده و معرفي خصوصیات مصالح مسلح كننده در دو حالت الاستیک و الاستوپلاستیک انجام شده است، مدل رفتاری خاک سخت شونده به صورت چند لایه در نظر گرفته شده است كه بیشترین تطابق را با شرایط واقعي خاك های آبرفتي داشته باشد. نتایج حاصل نشان مي دهد با اعمال برخي اصلاحات جزئي در مدلسازی ميتوان به جواب های منطقي تری برای توزیع تنش در المان ها دست یافت.