در متون بیمه نامه های پیمانکاری و نصب، تفاوت های زیادی وجود دارد. این تفاوت ها تا اندازه ای معلول اختلاف در مقاصد و تا حدودی ناشی از این واقعیت است که اشخاص مختلف، مقاصد خود را با عبارت های متفاوت بیان می کنند.

تفاوت هایی از این قبیل، به ویژه موارد مربوط به حدود پوشش بیمه ای که قرار است عرضه شود، در دنیای رقابت اجتناب ناپذیر است. بیمه نامه های پیمانکاری در غالب موارد، طبق مشخصاتی که بیمه گذار یا مشاوران وی ارائه می کنند تنظیم می شود. حتی ممکن است مشاوران، پیش نویس بیمه نامه را خود تهیه کنند. حدود پوشش تا اندازه زیادی از شرایط قرارداد پیمانکاری و نیز شیوه های متداول در بازاری که ریسک در آن قرار دارد یا در آن بیمه می شود تأثیر می پذیرد.

تفاوت در شیوه بیان مقصودی معین، نامطلوب و زیانبار است، به ویژه اگر موجب گمراهی خواننده شود یا در تلاش وی به منظور کشف تفسیر صحیح متن (تفسیر حقوقی)، مشکلات و تردیدهای ناخواسته ای ایجاد کند. از دیگر سو، در صورت بروز خسارت، اغلب تهیه کننده پیش نویس است که پیش از همه متضرر می شود چرا که بر ملا شدن این واقعیت که بیمه نامه به هنگام صدور، غلط داشته است به اعتبار وی لطمه وارد می آورد؛ هنگامی که بیمه نامه را فرد غیر متخصصی، یا حتی کارشناسی که با مشخصات قراردادی معینی آشنایی ندارد، صادر می کند، اجتناب از بروز اشتباه بعید می نماید.