حقوق بیمه در ایران
7,200 تومان
حقوق بیمه، مجموعه قواعد و ضوابطی است که امور و اعمال بیمه ای و روابط بین بیمه گران و بیمه گزاران را تنظیم میکند. منابع حقوق بیمه در ایران عبارتند از:
1- قانون اساسی
۲- فانون مدنی
3- قانون تجارت
4- قانون بیمه مصوب ۱۳۱6
5- قانون بیمه اجباری مسئولیت مدنی دارندگان وسایل نقلیه موتوری زمینی در مقابل اشخاص ثالث، مصوب دیماه ۱۳4۷، و آیین نامه های اجرایی آن.
6- قانون تأسیس بیمه مرکزی ایران و بیمه گری – مصوب ۱۳۵۰.
7- مصوبه شورای انقلاب اسلامی درباره ملی کردن مؤسسات بیمه-تیرماه 1358
8- قانون اداره امور شرکت های بیمه مصوب ۱۳6۷.
9- آیین نامه ها، تصویبنامه ها، نظامنامه ها و شرایط عمومی بیمه نامه ها و عرف بیمه.
۱۰- رویه قضایی
حقوق بیمه یکی از رشته های حقوق خصوصی است و بیشینه درازمدتی در حقوق، ندارد. درواقع این رشته جدید و نوپا با تصویب قانون بیمه مصوب اردیبهشت ماه ۱۳۱6، که قواعد و ضوابطی را برای تنظیم اعمال بیمه ای پیش بینی کرد، شکل گرفته و همگام با رشد و تحول اقتصادی و اجتماعی به تدریج در جامعه ما جا افتاده است.
حقوق بیمهگر چه در کلیت خود از اصول عمومی حقوق مدنی در زمینه عقود و قراردادها پیروی می کند، با این همه دارای ویژگی هایی است که گاهی آن را به حقوق تجارت نزدیک می کند و در برخی موارد به آن اضالت و استقلال می بخشد. آشکار است که چون معامله ها و اعمال بیمه ای به موجب ماده 2 قانون تجارت[1]، جنبه بازرگانی دارد، ناچار پیرو «اصل سرعت» است و «اصل اعتبار» (اصول پایه حقوق تجارت) است و به همین جهت در معامله های بیمه ای تشریفات ثبت در دفاتر اسناد رسمی حذف شده است.
.[1]ماده 2 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت مقرر می دارد: «شرکت سهامی، شرکت بازرگانی محسوب می شود ولو اینکه موضوع عملیات آن امور بازرگانی نباشد»
توضیحات تکمیلی
مالک/نویسنده/منتشر کننده | |
---|---|
نوع دریافت | |
زبان | |
سبک مدرک/سبک محصول | |
محتوای محصول / محتوای مدرک | |
قابلیت چاپ | |
سرمایه |
نقد و بررسی
هنوز نقد و بررسی ثبت نشده است.